Dolinka Służewiecka

Dolinka Służewiecka o urokliwe miejsce współistnienia wody, trzcin, ptaków, jeży, psów i ludzi.

 Spacer Dolinką jest nieskomplikowany i bardzo przyjemny. Trasa ciągnie się wzdłuż Potoku Służewieckiego, przez okolicznych mieszkańców nazywanego pieszczotliwie Smródką. W 1998r inspektor ochrony środowiska oficjalnie „zdegradował” Potok Służewiecki do miana cieku powierzchniowego. Obecny „ciek powierzchniowy” dociera do Wilanowa, Jeziorka Wilanowskiego i zasila rzekę Wilanówkę.

Kulturalne siedlisko w Dolince Służewieckiej

Idąc ścieżką przy potoku miniemy Służewiecki DomKultury, szczycący się dobrej jakości architekturą.  I realnie tak jest! Bardzo przyjazne miejsce, zarówno dla całych rodzin, jak też dla singli. Projektanci wyszli ze słusznego założenia, że architektura domu kultury kształtuje świadomość estetyczną i ekologiczną. Sensowne założenie szczególnie w takim miejscu jak Dolinka Służewiecka. Zobaczymy więc dom kultury z drewnem, zagrodą z kozą i edukacyjnym ogródkiem warzywnym.  Można przyjść z rodziną lub zwyczajnie podczas spaceru wypić kawę.

Obok płynącego potoku, zasilanego wodami deszczowymi, funkcjonowało niegdyś kilka stawów o bardzo przyjemnych nazwach: Stawy Kaczeńcowy Górny i Kaczeńcowy Dolny, Stawy Nenufarowe, Staw Niezapominajki, Staw Czarcie Oczko (Trzykrotki), Staw Parzydło, Stawy Irysowy Górny i Irysowy Dolny. Niektóre są już na pół wyschnięte, a na tych, co pozostały zagościło ptactwo wodne.  Porośnięty trzcinami staw tuż koło domu kultury został wyposażony w drewniany pomost. Co prawda staw wysechł, ale Potok Służewiecki potrafi zaskoczyć… może kiedyś woda się pojawi.

Urok zimorodka i śmiech dzięcioła zielonego, czyli opowieść dobrego ducha Dolinki Służewieckiej

Dobrym duchem przyrody w Dolince Służewieckiej jest Sławomir. Jak to miejsce wygląda wg jego obserwacji? Oddajemy mu głos:

Okoliczne stawy wiosną, czyli od marca do początków czerwca są miejscem zaciekłych walk łysek z kaczkami krzyżówkami.  Na wodzie zamontowano platformy na gniazda. Jak wiadomo łyski są samurajami wodnego ptactwa…  nie odpuszczają krzyżówkom i bronią co lepszych miejscówek.

Łabędzie, ptaki zakochanych, lubią tu sobie popływać, aczkolwiek nie gniazdują. Są za to kokoszki, a czasem można usłyszeć  też mięsożernego bączka, który swoją 35 centymetrową postacią poluje na żaby, owady i ryby.

Dużo dzięciołów. Zwraca uwagę obecność dzięcioła zielonego z jego charakterystycznym śmiechem. Dzięciolisko jest smakoszem mrówek, które wybiera spod drzew i z trawników swym długim (trzy razy dłuższym niż dziób) językiem.

Zimą wzdłuż potoku lubi sobie polatać zimorodek.  Poluje na rybki.  Musi się napracować, bo dziennie powinien zjeść tyle, ile wynosi 60 proc. jego wagi. A waży ok. 35-40 gramów. Latem, polując, siada na gałęziach nisko zawieszonych nad wodą. Ten ptak doskonale pod wodą celuje w ryby. Gniazduje prawdopodobnie gdzieś na Ursynowie. Mieszka w wykopanych przez siebie pod ziemią metrowych korytarzach-norkach.

 No i jeże! Proszę szanujmy jeże. Nie pozwólmy psom na straszenie ich. Zresztą, czy można nie kochać jeża?