Wierzba

Czy jest osoba, która nie wie jak wygląda wierzba? Znają ją wszyscy. W mieście widywana głównie w „mikroformach”, czyli jako dziwnie powykręcane drzewko.  A przecież wierzba ma wiele odmian. Może być zarówno krzewem jak i dorodnym drzewem. Niewątpliwym plusem jest fakt, że znosi ubitą powierzchnię gleby i jest tolerancyjna na ograniczoną powierzchnię gleby. Lubią cięcie, a ze względu na szczupłość miejskich podwórek ma znaczenie dowolne formowanie korony wierzby.

Wierzby wolą stanowiska słoneczne. Gleba nie ma aż takiego znaczenia, jak wilgoć. Lubią mokre podłoże. Mogą rosnąć nad oczkami wodnymi lub w pobliżu cieków wodnych. Doskonale umacniają brzegi.

Wierzby purpurowe ‘Nana’ lub ‘Pendula’ -  krzewy o wysokości do 3 metrów, nadające się na rośliny okrywowe na stanowiskach nasłonecznionych. Korona może mieć 3 metry szerokości. Tradycyjna wiklina o ładnych, błyszczących gałązkach. Wymienione odmiany są bardzo dekoracyjne i  posiadają zwisające pędy.

Wierzba biała  np. ‘Vitellina’ – wierzba, którą można ogławiać, wtedy jej ozdobą będą świeże pędy. Na dodatek świeże gałązki są prawie pomarańczowe. Ta odmiana bardzo szybko rośnie, co w mieście może mieć znaczenie

Wierzba pełnolistna ‘Hakuro-nishiki’ – krzew o dekoracyjnych liściach, lancetowatych, z kolorowymi wybarwieniami. Szczepiona na pędzie innego gatunku wierzby osiąga od 70 do 170 cm wysokości. Ale są i formy krzaczaste  o szerokości do 3 metrów. Można ją spotkać w pojemnikach na balkonach. Dobrze wygląda z iglakami lub na tle np. purpurowych bylin.