Irga

Odporna na szkodniki i chwasty. Mrozoodporna,  o ile jest śnieg. W bezśnieżne zimy, gdy nagle ściśnie mróz, może przemarznąć. Często sadzona jako roślina okrywowa np. wzdłuż murków, ale  też sprawdzi się np. w dużych pojemnikach ustawionych na  tarasie. Bardzo ładnie wygląda, gdy dekoracyjnie przewiesza się z takich pojemników. Irgi ożywią skarpy i ogrody skalne.

W Polsce irga zwyczajna występuje zarówno jako roślina dzika, jak i i ozdobna. Natomiast irga pozioma pochodzi z Chin. Generalnie irga dobrze rośnie w ocienionych miejscach, szczególnie pod budynkami.  W takich miejscach gleba nie jest przerośnięta korzeniami, natomiast zwykle jest sucha i lekko zdegradowana. Irga karłowata urośnie również na nasłonecznionej rabacie.

Ubogie, przepuszczalne gleby. Mogą być lekko kamieniste. Na irgę poziomą źle wpływa ciężka, długotrwale przemoczona ziemia.  Szybko rośnie, dlatego wiosną koniecznie trzeba irgę przyciąć. Spomiędzy jej gałązek trzeba wyrywać trawę i chwasty, które mogą hamować  wzrost. Warto też od czasu do czasu nawozić ją kompostem.

Irga pozioma – wysokość do 70-100 cm, woli słońce, średnio wilgotną glebę. Ma ładne liście i czerwone, niewielkie okrągłe owoce. Jest krzewem płożącym, może osiągnąć nawet 150 cm średnicy. Rosnące pędy przypominają szkielet ryby, bo rosną poziomo nad ziemią, lekko schodząc na dół. Dużo niewielkich liści, które jesienią czerwienieją. Kwitnie od maja do czerwca i jest lubiana przez pszczoły.

Irga szwedzka – wys. do 60 cm, karłowaty krzew o płożących się pędach. Łądne błyszczące ciemnozielone liście. Elastyczna, jeśli chodzi o dobór stanowiska i gleby.   Warto zainteresować się wyhodowaną w Polsce 50-centymetrową odmianą ‘Ursynów’, która podobno w Warszawie nie przemarza.

Irga rozesłana ‘Eichholz’ – zimozielona roślinka, niewielka, bo zaledwie 25 centymetrowa. Błyszczące, ciemne liście jesienią stają się pomarańczowe. Toleruje wszystkie ogrodowe gleby.